Âh benim Şehriyârım, dokunulmazım, üstüne gül koklamadığım şehir!
Sana bakarken içimden geçenler, seni düşünürken boğazım düğüm düğüm...
Biz çok güneşler batırdık seninle, çok şiirler okuduk rüzgâra karşı...
Yine de hep yarım kaldı söyleyeceklerimiz,
ben yarım kaldım, sen eksik...
/....................../
Şiirin beşik kertmesidir hüzün;
güz/e yakışır, serpilir kederin gölgesinde,
dualanır yıkanır aşkın avlusunda...
Vuslatın beşik kertmesidir ayrılık;
öz/e yakışır, siler izlerini kaderden kederin,
dillenir dinlenir kalbin kuytusunda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder