Serhad şehrinin mahzunluğuna adadığım şarkı...
Şehriyâr'ın bağrına emanet ettiğim, bir daha uğramadığım liman...
Büyüsü kaçmasın diye anısına toz kondurmadığım,
kendim olduğum, kendimden bildiğim, sükûnetine aşık olduğum şehir.
Senden sonra biriktirdiğim, yine sana emanettir, bilirsin.
Ahşap suskunluğunda sakladığın ne varsa,
hazinemdir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder