-"Bazı Yanıtlar Kalbimizdedir" ve kalp sükûnla sükût arasında kayıp bir kıtanın batığıdır şimdi... Adalet duygumu zedeleyenlere sustuklarım biriktikçe birikiyor. Dört bir yandan çekiştirilen o çocuk, sıkıldı ezberlerini kusmaktan. Artık"hayatınızı sadeleştirin" çağrısını görmezden geliyorum pîrimin. "Sana rağmen" diyorum, sana rağmen seni savunmaktan bir adım dahi geri durmayacağım ey insan kardeşim. "İsyanla yapışık ikiz gibisiniz" diyor en büyüğüm, "biraz mutedil olmayı dene." Deniyorum ama denedikçe yenilgi doğuruyor hikaye, ben ne yapayım?...
-Hiç bir ramazanı böyle şevkle, böyle sabırsızlıkla beklemiş miydim? İhtimal... Nisyanıma yenik düşmemek için bir mim koyuyorum bu sorunun yamacına. Bir rızalıktır oruç; O'ndan gelen emre, sükûnetine uzun günlerin, sabrına susuzluğun ve açlığın ve elbet yoksunluğun... Kalabalık iftar sofralarının en sevdiğim ânı ezana dakikalar kala kıpırdayan dudaklar ve aynı yumuşaklıkla dalgalanması kalplerin... O sofranın etrafında toplanmış bir kaç güzel insanın yekdiğeri için ettiği duadır ramazan. Sonrası en güzeli; cemaatle kılınan namaz ve şükrü bir günü daha oruçla geçirmenin.
-Her ramazan öncesi-sonrasında gelen bayram için daha çok- özlediğim bir Adam var. O saçlarımı okşadığında soyunurdum bütün korkularımdan, yılgılarımdan. Gitti, bahçemde dağınıklık, savrukluk... "Şimdi olsaydı" ile başlayan cümlelerim nakıs... Bir gün buluşuruz umuduyla biriktirdiklerim var, rüyalarda gülümsüyor sadece. İftar sofralarında bir köşe hep boşta. Ne zaman haylazlık yapmaya kalksak- meyve kabukları savaşı mesela- "Eşek kadar oldunuz, vazgeçmediniz bu şakalardan" deyişi kulaklarımızda. Meyve kabukları ellerimizde, kalakalıyoruz. Sırf O kaşlarını babacan tavrıyla çatsın diyeymiş haylazlıklarımız ve yemek içinmiş o güzelim zılgıtı.
"bir irem hırsızıyım
sabık bir müntehirim sevgili babacığım
annemin bir meryem gibi sükûnla emzirmesi
senin siyah saçlarımda defineler araman
gün geçtikçe ağırlaşan yorgunluğum içindi
aradım mevsimleri baharı bulamadım
-insan bir yorgunluktur sevgili babacığım-
bunu sen söylemedin
ben yazdım duvarlarıma külden avuçlarımla
kapandım yazılara
ellerini aradım."
Sürgün bir ayrıcalıktır, bilene.
-Hiç bir ramazanı böyle şevkle, böyle sabırsızlıkla beklemiş miydim? İhtimal... Nisyanıma yenik düşmemek için bir mim koyuyorum bu sorunun yamacına. Bir rızalıktır oruç; O'ndan gelen emre, sükûnetine uzun günlerin, sabrına susuzluğun ve açlığın ve elbet yoksunluğun... Kalabalık iftar sofralarının en sevdiğim ânı ezana dakikalar kala kıpırdayan dudaklar ve aynı yumuşaklıkla dalgalanması kalplerin... O sofranın etrafında toplanmış bir kaç güzel insanın yekdiğeri için ettiği duadır ramazan. Sonrası en güzeli; cemaatle kılınan namaz ve şükrü bir günü daha oruçla geçirmenin.
-Her ramazan öncesi-sonrasında gelen bayram için daha çok- özlediğim bir Adam var. O saçlarımı okşadığında soyunurdum bütün korkularımdan, yılgılarımdan. Gitti, bahçemde dağınıklık, savrukluk... "Şimdi olsaydı" ile başlayan cümlelerim nakıs... Bir gün buluşuruz umuduyla biriktirdiklerim var, rüyalarda gülümsüyor sadece. İftar sofralarında bir köşe hep boşta. Ne zaman haylazlık yapmaya kalksak- meyve kabukları savaşı mesela- "Eşek kadar oldunuz, vazgeçmediniz bu şakalardan" deyişi kulaklarımızda. Meyve kabukları ellerimizde, kalakalıyoruz. Sırf O kaşlarını babacan tavrıyla çatsın diyeymiş haylazlıklarımız ve yemek içinmiş o güzelim zılgıtı.
"bir irem hırsızıyım
sabık bir müntehirim sevgili babacığım
annemin bir meryem gibi sükûnla emzirmesi
senin siyah saçlarımda defineler araman
gün geçtikçe ağırlaşan yorgunluğum içindi
aradım mevsimleri baharı bulamadım
-insan bir yorgunluktur sevgili babacığım-
bunu sen söylemedin
ben yazdım duvarlarıma külden avuçlarımla
kapandım yazılara
ellerini aradım."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder