"Eyvallah"

Lena su gibi sesiyle unuttuğum dilden şarkılar söylerken, salondaki Suriyeli göçmenlerin
gözlerinde aşinalık duruşlarında aidiyet vardı. Yüreklerindekine değdiğimde gözlerimin yaşarması
kaçınılmazdı, öyle de oldu. O zaman gurbet ne menem bir şeydir, daha net anladım.
Nakaratı hep bir ağızdan söylemeleriyle uzun uzun gittim, bütün mesafeler sıfırlandı.