Ah bugün huzura demir atmıştım halbuki.
Dergiye yazı gönderildi, yolculuk hazırlıkları hızlandırıldı,
tarihi Almacı Pazarı'nın yolu tutuldu,
Dost'un siparişleri elden geçirildi,
Tahmis Kahvesi'inde menengiç eşliğinde ruh dinlendirildi.
(Dost'a sözüm var, yine iki menengiç siparişi verildi, garson çocuğun şaşkın bakışları altında)
kızımın mezuniyet heyecanına eşlik edildi.
Gitarı eline tutuşturuldu ve mezuniyet gecesi çalıp söyleyeceği şarkının provası yapıldı.
"Kanatlarım var ruhumda"
Kızamıyorum ki, bana benziyor aynı, asi...
Nasıl olduysa dilimde akşamın türküsüyle Zerrin çıkageldi.
Ruhum mutmain, ses muhteşem,
Gece arabesk bir göz kırpış, olsun. Sahi neden artık
"Ağlayamıyorum eskisi gibi"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder