Fesleğen kokusu gibi sürse ömür ve bir nefes karışsa göğe tanıdık, sevecen....
Olsun; yine hasret türkülerine öykünsün kışın ayazı,
karda üşüyen titrek bir yürek.
Belki bu ilk ilkbaharıdır ömrümüzün,
kimbilir ki vedaların gözlerinde vefa kol gezmektedir.
Bir türkü geldi oturdu şuracığıma ve öyle bir hüzünle "yol" dedi ki kalbim,
efkârın elleri uzadı, uzadı...
Sonunda yenildi bir fesleğen kokusuna...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder