Sen Kimsin?

"Nazlan 
Sitem et 
Kırıl bana 
Beni geç vakit 
Tek başıma suya yolla 
bahçede yüzünü öteye çevir 
Güle hayret ediyormuş gibi yap 
Gülümseyerek konuş da başkalarıyla 
Somurt avluda sadece ikimiz kalınca 
Kızıp en sevecen adımlarla üst kata çık 
En sevdiğim çiçeğin saksısı kaysın elinden 
Derinleşsin ben içerledikçe ruhumdaki sakarlık "


-"Kitapların büyüsünden sık sık söz edilir. Ama bu büyünün çift yönlü olduğu pek söylenmez. Bir okumanın büyüsü, bir de kitaplardan söz etmenin büyüsü vardır." Diyor Maalouf. Bazen çok özel bir kitap sen O'ndan bahsetmediğin için kendi sesinde boğulur. Tılsım kayıptır o zaman, bir "kader"e kadar...

-Kelime! Yüz görümlüğü Şiir'in...
Bütün köşe başlarına aynı bildiriyi bırakır Şair:
Bir şiir daha, kalpten bozma bir enkazın yıkıntılarında heva bulmuştur kendine, düğün bitti, dağılın!...

Ben şiirin kabına sığmaz haylazlığını, çapkınlığını yer yer ve kalbin orta yerine bıraktığı bitimsiz kederi seviyorum. En çok da bütün bunları yaparkenki aldırmazlığını hani. 

-Sen kimsin dedi Adam, nerelerdeydin? Ben O'ydum dedi Kadın, sen O'na bir beden giydirdin sadece.