-Birdenbire çıktı karşıma unuttuğum bir resim. O âna döndüm yeniden, çocuk Nur'la hasbihale koyuldum derin derin. Bu yaşta bu hüzün nedir be kızım, sırnaşık bir gölge gibi gözlerinden süzülen? Nedir gördüğün ve sonra unuttuğun hayata dair? Bu saçı başı dağınık melez çocuğu sevmeyeli çok uzun zaman oldu, sarmayalı yaralarını aniden çöken akşamüstlerinin sancısını dindirmeyeli...
Kollarını sıyırışından belli ki, yine de kavgaya dairdir cümleleri. Ah benim siyah beyaz güzellemelerim; seviyorum geçmişimi ve çocukluğumun melez esmerliğini...
-Geceni dağıtsın Usta ve dağılsın kederin, dağılsın öfken... O bir ah çeksin durulalım, bir olalım.
-"yaşamak belki
bir kadının her gün filesiyle geçtiği uzun bir caddedir
yaşamak belki
bir adamın kendini astığı bir iptir
yaşamak belki okuldan dönen bir çocuktur
yaşamak belki sevişme arasında yakılan bir sigara
ya da bir yayanın şapkasını kaldırarak
bir başkasına anlamsızca gülümseyip "günaydın" diyen şaşkın bakışıdır
yaşamak belki
senin gözbebeklerinde harap olan bakışımın kapandığı andır
ve benim
onun ay algılayışıyla karanlık kavramını karıştıracağım duygusudur"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder