Bu yüzdendir hüzzam bakışlarından devşirilmiş bu yalnızlık zamanları.
O kadar isyandır ki ruhum, ne lütfuna talibim ne sürgününedir şikayetim.
Bilirsin; kadehinden damla damla akıtıyor zehrini aşk,
Bilirsin bu zulüm en çok yakışandır gölgene…
Ey sağır mektupların mührüne müptelâ!
Ey ıssızlık, ey yoksunluk!
Yavaş yavaş çekiyorum ya oklarımı devletinden,
Kırıldı kadeh, döküldü meşkin mayisi
Senin gölgen kaldı bir tek, bir de malulen sevdan.
Onun da katline ferman eyledi zaman...
Katline ferman…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder