O banka oturup ufkun gözlerimde cıvıldaşan serkeşliğine dokunsam...
Bütün bu hengamenin, hasta ve yorgun günlerin sonrasında ne çok muhtacım buna.
Şarkıların mayhoş tadı, sessizliğin kalbi mutmain kılan güzelliği,
kalabalık dağıldıktan sonra insanı saran bu dinginlik...
Sevdiklerimin soluğunu ensemde hissettiğim her dakika için sonsuz şükranlarımı sunuyorum Ey Tanrım!
Tek bakışıma pervane kalplerin gölgesine sığınmak lütfu için de...
Her birini var kılan Sana inanmak bahşi için daha da çok...
Ve bütün bunların üstüne yalnızlığın kollarına uzanmak...
Hayat! Herşeye rağmensin ya,
Seviyorum işte seni, katıksız ve karşılıksız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder