Bir Tek An

İçinden şiirler okuyan bir adam vardı, gözleri hep ufka bakardı.
İçinde yıllanmış bir aşkı sır gibi saklardı bir adam, karışırdı yokluğa.
Bir tek an için gölgesinden sıyrılıp kadının aynasına düştü,
düştü de kuşlar havalandı, yağmurlar dindi, bulutlar uçuştu göğünde.
Bir tek an için bütün sokaklarına şehrin şiirler yağdı.
Adam bildi, kadın gülümsedi, ayna ışıldadı.

Dudaklar kıpırdadı sonra:
"Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ."