Bir Yanım

Ruhun hâlleri türlü türlü. Hep takılır aklıma; aynı âna yeniden dönsem, tıpatıp aynı güzergâh üzere olsam, yine de içimden geçenle ayağıma dolanan aynı mı olurdu? Soru sormak hep, cevaplardan daha çok cezbetti beni. Bazıları ürpertici, kaçılası. Bazılarının gözü ufukta cevapların ne'liğinden çok sesin tınısına dikkat kesiliyor. Ses... Önemli...

Girizgâhın konuyla ilgisi yok gibi ama tam da kalbinden yol alıyor düşüncelerime. Düşünmek fiili dedim de, epeydir edilgen bir bilinçsizlik hâlini benimsemiş, arsızca salınıyor sıcak yaz geceleri, bir orda bir burda, hiç bir yerde bitiyor neticede ama, daima. Gözüm seyirince anlıyorum ki, neresinden dalsam kendimde bitireceğim yolculuğu. Bu yolculuğumun en tehlikeli durağı olacak, şaşmaz. 'Kendimi Bilmek' diye başlayacağım hikâyeme, küçüldükçe küçüleceğim dünyanın büyüklüğü karşısında. Bir süre hadd'e sığınacağım, sonra insan yüzleri geçecek seyrimden, o yüzlerde kendimden bir şeyler aradıkça yoksunlaşacağım, yoksunluğum öfkemi kabartacak, öfkemin ucu kaçacak, kendini en güvensiz sığınağa vuracak koca dalgalar eşliğinde, ve, ve, ve....

Adı:Uçucu Kibir olacak o sığınağın. Bir süre öfkemin beslediği aymazlık ayağıma dolandıkça dolanacak. Gerekçelerimin halatını sıkıca bağlayacağım yalnızlık rıhtımına. Ne kadar sürecek bilmeyeceğim ama bir yerinde bu hâlin, 'AVARA' diyecek suya yansıyan aksim. 'Topla kendini ve açıl yeniden Deryâ'ya. Nasılsa bir damla olduğunu çarpa çarpa öğreneceksin, yalpalaya yalpalaya.'

İşte tam da bu yüzden Sevgili Karî, sorgulamamı istediğin şeyin aynadaki aksimden başka muhatabı yok. Kendimce bilmesem uzun uzun nutuklar çekmem vâki. Ama meretin teğet geçtiği zaman dilimi o kadar saliselik ki, yokladığı ânı kaçırdığımda, çoktan Üsküdar'a yol almış oluyor gemiler ve ben gün doğmadan karartıyorum içimi, zor eriyor felâha, zor. 

Hadi buyrun o zaman; güvertede martılara simit atmaktayım, bardağımın beli ince  illâ ki, kelimelerimin de. Sigaramın dumanına hasret, kallâvi itirazlar fısıldamaktayım denizin kulağına. Bunun için bile dökmeliler denize beni, hazırım her dâim. Susarak da geçilebilir karşı kıyıya, kelimelerin beli kırılarak da dalgalanabilir deniz, kabûlüm. Martıların çığlıklarını bastırmayalım yeter, epeydir görmediler, özlem gidermekteler.