Vakit ve hâllerin hepsi zaman zaman onarır ruhumu. Eğer
bir uzun yol otobüsündeysem elbette gecedir ruhumun yol arkadaşı. O ne müthiş dizginlerinden boşalmasıdır hayâlin ve ne sükûnlu bir haldir. Yok eğer bir şehre kuracaksam saatlerimi, Nemrud'da gün doğumudur kuşbakışı ruhuma şifa, Mardin'de gün batımı mesela. Mesele şiire durmaksa illâ puslu olsun hava ama uyanmaksa sebepsiz sevinçlerin kucağında güneşli olsun derim hani, iyi gelir şenliğin yanında.
Yalnız...
Dönüp dolaşıp, kızıp öfkelenip, coşup sakinleşip döneceğimiz bir kürkçü dükkanımız illâ ki vardır. Ruhuma sevinci, huzuru, kederi, aşkı, hüznü ve yalnızlığı bir arada sunacak o "hâl"in adı yağmurlu bir hâldir benim için. yağmur; bendendir, içimin denizlerine aktıkça arındığımdır, sessizliğimi sesiyle onardığımdır, yere değdiği her nağmede eşlik etmekten zevk aldığımdır . Yağmur günün her vakti için seve seve ıslanmayı göze aldığımdır. O şiirdir nihayet, kelimeleri "su" olan...
Sizin olsun yağmurun sesi, "durgun suyun sayhası, varsın bende biriksin."
YanıtlaSilDurgun su ve aşk olmaz yani (mi?)
Sil