8 Aralık 2019 Pazar

Güzel Kadın


Belkıs'ın gözleriyim yüreğim tarumar
Yurdum! Bu kaçıncı talan
Bu hangi ceza ki ödenmemiş gözyaşından
Sırrını eşiğine işlemiş bir sanatkâr
Ne kadar yalansak o kadar eskidir tarihin
Ne kadar geceyse düşlerin o kadar vurgunuz gözlerine
Sen gece... Hep gece...

Bir kaç dağınık adam sarhoşluk edasıyla
Toplanmış şiirler okuyorlar
Ateşin etrafında
Çadırda bir kadın son kez tarıyor saçlarını
yaldızlı bir aynanın karşısında
Gözleri gözlerimden ilhamla
Kömür karası hüzün
çocuk yanı başında
Uykusu derin, çelik çomak telaşında

Şimdi bitecek bu uğursuz sessizlik
Bir yıldız kayacak şehrin üstüne birazdan
Şairler bu ışığın yanağına dokunacaklar geceden
Bir okşayış parıldayan aşkı, bir serçe ürkekliği
Yazıldıklarını bilmeden gülümseyecekler ateşe
Şairler çocuğun uykusunda, kadının saçlarında
Bir çember, bir kaç tel saç, bir ayaz yürekte

Hadi gün doğsun, uyansın şehir zar uykusundan
Bu son gezinişi şımarık bir türkünün ağızda
Taşın bağrını harlayan topuk sesleri, ince ve nârin
Sofada kaygısızca gezinsin, gözleri gün
Belkıs'ım ben, kelimelerim bir şehrin inşası
Gözlerim ödünç bir ay tutulması
iki şehrin kararıyım, eteklerimde kül
Sır tarihimin yazgısı, gölgemden derin


1 yorum:

  1. Şiirde bütünsellik yok. Kelimeler etkileyici belki, ama birbirinden kopuk dizeler. Gece yazılmış gibi, uykusuzca. Dağınık, çok dağınık, ülkem gibi.

    YanıtlaSil