Bir sabah yürüyüşü... İnsanlar mahmurluğu takınmış, adımlarında isteksizlik. Gün uyanıyor ama sanki gecede kalmış gözleri bir genç kızın, koltuğunun altında kitaplar kaderini sürüklüyor peşinde. Kulaklığımda Usta’nın sazı ve elbette göğnüm’ün tellerine usulca bıraktığı hüzün...
“Gönûlden gönûle gider yâr oy, yol gizli gizli”