Sevgili gözlerini süzerek okuduğu şiirden yaralı çıkmalı. yoksa bu içimin cam kırıkları, yoksa üstüne tünediğim bu yitirme telaşı, yoksa ilk öpücük gibi ilk sabahı... vurmalı...
Valizimin iç cebinde dosta yazılmış mektup, gökyüzünde derilecek kelimeleri, bunun için eşsiz...
Vakit bir Şehriyâr akşamını gösterdiğinde martıların dili sadece vuslata dönecek, vuslata...
Bir şiir kadın ve bir gözleri sürmeli şehir... Yazılacaklar yeniden aşka, o derin karmaşaya...
Bekle ey! İndir gözlerini, bu aşk kör eder görmeyeni, bekle ve saatin kadranından seyret bizi.
Ne güzel oluyoruz bilsen, ay, deniz, Şehriyâr ve ben akşamüstleri, ne güzel...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder