Ömür... Ve "mevsimlerin insana yaptığı fenalıklar"...
Kim bilir şimdi hangi kuytuda satılır haraç mezat hatıralarım?
Kimin susuzluğudur damağımdaki kesik?
Bildiğim her şeyi dağıtıyorum ey insanlar, eşit pay edin aranızda.
Unuttuklarım kalsın yanıma kâr, sadakâtim gölgem olsun, uzanıp yatayım koynuna.
Uyutsun beni, uyutsun; nemli bir bakışa râm olsun aşkın gözü pek yalnızlığı.
Ben gideyim, hep gideyim. Yakışır desin Sevgili, gölgen yanıma.
Sen yoluna, ben yoluma...
Doğduğum gün, sevdana yeniden yüz süreyim, yokluğunda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder