Bir sarsılmaz acı
Kusursuz bir çekiç sesi
Kalbimi ikiye bölen keskinlik
Ne bugündür artık ne hatıra
Ne yalnızdır pervazdaki kuş
Ne tarifsizdir kıyım
Bir "ses" olup yayılırım o zaman
Acınası, korkak, bedbin
İşte buyum derim, bir "ses" sahipsiz
Gülümser şehit yüzleri
Somurturken kalbim
Sonsuzluk bağışlanır kuruyan dudaklara
Ben kendi vahamda kaybedenim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder