Gelişigüzel

-"Ey Sevgili! Aşkımı bana bağışla" diye seslenen umutsuz Şair! Bağışlanacak aşkın dizginlerini sal gitsin, nasılsa yâr olmayacak sana...

- Duvarlarım gitgide kalınlaşıyor, çizgilerimde... Benim gibi düşünmeyenlere tahammülüm var  ama dillerinde zehirli bir okla serseri mayın gibi gezinenlere hayır... Biriktirdikleri öfkelerini kusursuz bir kinle harmanlayıp ilişkilerin hafızasını iğdiş eden bir kararlılıkla gelişigüzel kusanlara da...


-Şu sokak senin pencerene açılıyor, bu yüzden güzel... Şu dağın gölgesinde dinlenen gölgen tutuyor şiirini aşkın, bu da... Sen güzel bakıyorsun diye gün yaza gülümsüyor, ortalığı iyimser bir hava sarıyor. İşte bu var ya bu, en güzelinde duruyor hayatın...

-İdeal denen büyük iddianın yapraklarında gelincik dokusu var; bir var bir yok kıvamında...

-Hey Yabancı! Durmadan kelimelerim oluyorsun da, niye sığmıyorsun cümlemin çeperine? Savaş meydanından kaçan atlı gibisin, oysa vurulmuştu atın unuttun mu?...

-Oruç bu kez sükûnetiyle geldi yanaştı yamacıma, ne mutlu. Bir dinginlik hali, sonsuz bir gücün merhametine sığınış ve söküp atmak içimde biriken tortuları... İyi gidiyor şükür, iyi...

-Cem Sancar İndiragandi okuyorum bu aralar. Bir gün bir kâbusa uyanmak ne demekmiş, son günlerde yaşadığımız ikircikli hikayenin kökeninde ne yatarmış daha bir güzel anlıyorum. Her kitabın bir kaderi vardır derim ya hep, her yazarın da bir kaderi, okuruyla buluştuğu...