"Seni anmak her günkü gök armağanımdır benim
Ebedi şadırvansın gün içinde kalbimden"
Kapanıyor gece ya yüzünün öteki yüzüne varmadan daha
ve dizlerinde bir kuş uykusu, titrek...
Hani daha da açarsam kalbimin perdeleri güneşten soluk,
upuzun bir yolun ucunda tek sen,
direniyor ve dilleniyor şiir işte bildiğin gibi
gözlerini sabra yakıştırıyorum gün doğarken
yalnız susku, yalnız gölgeler içinde sabır
ağzın kıpırdıyor, gece karanlık ama biliyorum
ağzın kıpırdıyor, sanki uzak bir dua
ne de yakışıyor dudaklarına kelimeler
biraz kedere bulansa da sessiz kelimeler...
Hoyratlığım kalbinin duvarlarında hüzne dönüşüyor
şaşıyorum
ve nasıl çıkıyorsun her yokuşu böyle nefesinde hayat
Kimliksizdir sevgili, yüzüne yüz sürdüğümüz
ıradıkça çoğalıyor, sildikçe yeniden ve yeniden
kendine açılıyor deniz
sanki sabır çekiyor dudakların, bunu duyuyorum tek
Ha bir de... Öyle işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder