Sükût

Bir ömür...

Sükût etmek için çok, sevmek için az...

"Bir Tek Hatırana"

"Senin bir tek hatırana..."
Böyle başlıyordu aslında yolculuk, yok böyle bitiyordu belki de.
Bütün merhabaları, dedi içimden bir ses,
 sanki yeniden bir kapının önünde titrek bir yürekle kaderini bekler gibi.

Çöl Bezginim

"Belki bir sevda türküsünde vurulurdum

Gel künyemi al dağlardan"

Yabaniliğim yüreğimden akıyor sabaha.

Elimde değil anlatsam da anlasan da yarım sonunda.

Ah Leyla!'

Kansın varsın

Şarkılar gibi eskiyor mu zaman?...

İnanmam...

Bir başka şarkının güftesi miydi o?

Hadi rüya olsun, peki...

Üç Elma

O söylüyor, ben söylüyorum...

Her nağme sonrası derin bir ahh...

Hiç eskimeyecek olana dairdir baharın kalbe inişi, diyorum.

Her baharda "hadi" dedirten o şahane unutkanlık...

Var mı kazananı?

"Davetsiz bu hayatın mutlaktır oyunları
Kaybettik yoksa kazandık mı?
Ben sustum cevabını..."

Havva'nın Adem'e armağanı

"Havva'nın anlamı Adem'in anlamı demek. Havva Adem'e bir dipnottur ama öyle bir dipnottur ki gerçek metnin anlaşılması için şarttır. Havva ilkin bir gölge idi. Bu yüzden bir diyalog kurulamıyor bir eser ortaya çıkmıyordu. Ağaç vardı ama meyva yoktu. Çiçekle yaprak arasındaki fark henüz bir renk farkından ibaretti. İnsanın varoluşu henüz tek yanlıydı ve insan enfüs duvarıyla çevriliydi. Ortada afaktan eser yoktu. Bu yüzden hakikatin hakikat olduğunu kanıtlayacak bir karşıt yoktu. İnsan ve gölgesi henüz toydu. Sınavdan ve ateşten geçmemişti. Bir mutluluk vardı ama bu mutluluk henüz tunçlaşmamıştı, tabii sertlik ve dayanıklılığına kavuşmamış bir mutluluktu. Baki olanın kanatları altında her türlü tehlikeden korunmuşluk vardı. Adem'in adem, cennetin cennet olabilmesi için atılan ilk adımdı Havva'nın gelişi. Her şey son ucuna gitmek zorundaydı. Cenneti bulmak için yitirmek gerekiyordu." Sezai Karakoç

Akşam inerken türküye

"Ağam ben nasıl edim, saz getir fasıl edim

Çok da güzel değilsin, gönüldür nasıl edim"

Aklın Eli

Aklın elinde bir hançer

Kalp ne yana dönse

Orada

Kutlu bir keder

Ezelinde sinsi bir ölüm

Bir dilek...

Başka nasıl anlatılır ki gün,

nasıl geçilir bu amansız yaradan...

son cemrenin kalbe ağırlığı,

ilk aşk sarsıntısı gibi derin...

Öyle İşte

"Seni anmak her günkü gök armağanımdır benim

Ebedi şadırvansın gün içinde kalbimden"

Kapanıyor gece ya yüzünün öteki yüzüne varmadan daha

ve dizlerinde bir kuş uykusu, titrek...

Şiirini Topladı Rüzgâr

Nereye gitsen alazından dökülüyor kıvılcım kıvılcım şiir,

sen gittim sanıyorsun yol bir daha siliyor cürmünden izini

Sustuğun kinaye, farfaradır zaptına memur kelimelerin

gelsen de derindir izleri kaderin, gidişinin gölgesi yetim

Çeşm-i Siyahım

Sebebi yok, içimden geldi...

"Sen beni bıraktın elin diline"

 yetmedi,

"Güldün Mahsuni'nin berbat haline"