Hayatın Dehlizlerinde Yol Alan Şiir

Gölgemde kaybettiğim izin
Sırrını ifşa eden bir hikayede yakıyor kendini
Bir büyülü tütsü gibi içime çektiğim hayattır
Yâr ülkesini ayaza koyan
Ki hayat ta sen gibi kaybeder ritmini
Sarhoş naralarının kır saçlarında
Saatleri esriten gözlerin yok artık
Bağrına yaslanan insan yüzleri
Terketti seni

Apartman boşluğuna fırlatılmış hatıralar
Savrukluğum
Hani benim umarsız masumluğum
Seni bir günahı resmeder gibi
Arsız ve sırıtkan bir terkedişe
Yoruyorum
Serpiliyor uzağında kalbim

Yollarına telef gelincikler eşliğinde
Gel sarart kuşkulara kalbeden
Senli divitleri
Gel bir daha ağla dizlerinde
Aşkın
Ağyarsız,ayarsızken hayat
Abanırken gözlerin uçurumlara
Hâki kuşkular kırılır
Sorulur o sûrete dağılmışlığı
Bir uzun hikaye gibi
Seni bırakırken kucağına ihanetin

Gözlerine bağışlanmış bir dehliz
Sızısına kırgın ellerinde bir günah
Kalbinde eski zamanlardan masallar
Sesine biçtiğim rüzgar kadar
Yoksun
Umudun kanına giren bir uzaklıkta
Uyu ki gün hayata teslim olsun.