Gün Yağıyor

Gün yağıyor cam kırıkları gibi

Gün gibi geliyor ansızın yağmur

Çatıdaki şiir, çatırtısı direnişin, kim

Bu yağmurla sızan, ruha dokunan

Bu şiir, dehlizinin onulmazıdır, eğil

Kalbin kütürdeyişi ve sarsılışı gökkubbenin

İlk değildir dumanlı bir hava, puslu

Gel dedi bir yolcu, gel kan devşirelim

Kendimizden akalım önce hayatın damarlarına

Yolculuk karmaşa, yol belki uyanış uykulardan

Hani susarsak, kurtarabilir miyiz kalbimizi

Yalanlardan ve kavgadan öncesi olsun

Zaman kalksın aradan, mekan cihan

gel dedi bir kırlangıç, bak ömür dediğin

Hazanda kırılan bir çift kanat

Hikayemin sesini işit, sensin sonrası gelişimin

Gel bulutlar katman katman

Susamak gibiyse hayat, kaçaksa umut

Dinledim, yeni bir ses değil bu

Aşina da değil kelimeleri yağmurun

Dökülen ruhummuş gibi ıslak kaldırımlara

Günle gelen de benim, güne varan da

Bahar da gelsin... Sonra...