Leylâ Mektupları

 "Benim bahçemdeki bütün çiçekler senin için açıyor. Sen yoksan suları bulanık bir nehir gibiyim. İşte sana yemin; seni sevmektir bütün bildiğim, aşkındandır bu gurur içimde."

Besten hangisi?

 Mütemadiyen uğramaya ahdedeceğimiz "Göğe bakma durakları" edinelim kendimize. Duralım, ama harbiden duralım. Tutup yakasından çıkaralım o sabıkalı nefesi, salıverelim havaya, başı bulutlara ersin. 

Kör noktalarımız 1

 (Hikâyeler ve onların karakter analizlerinizde size tuttuğu sayısız ışık...)

Popüler kültür, başımıza gelen kötülük ve iyilikleri, bünyede var olan arazları "karma" parantezine almayı seviyor. Jenerasyonlar değiştikçe bakış açıları ve yaklaşım şekilleri de çeşitleniyor elbette. Bu olağan ve anlaşılır bir durum. Nasıl tanımladığımıza takılmak yerine, bunu fetişe dönüştürmemeyi öğrenmemiz lâzım geldiğine inananlardanım. Futbolda baş edilemeyen durumlarda ve rakip tehdidi varsa 'topu taca atmak' sık baş vurulan bir harekettir. Çoğu zaman tehlike önemli ölçüde savuşturulur ve yapılan bir hatanın sonucuysa bu eylem, hatayı yapan futbolcu sağlam bir nefes alır. Bizim durumumuz da biraz buna benziyor. Anlamlandıramadığımız, baş edemediğimiz, düzeltmeye gönülsüz olduğumuz durumlarda; öfkemizi ve acziyetimizi havale etme iştiyakımız devreye girer ve el çabukluğuyla dışımızda birilerine fatura çıkarmaya meylederiz.