Bayram memleket hasretine yenik düştü, yola çıktım ve düşürdüm yeniden kalbimi taşın bağrına. Taş söyledi, ben inledim. Hüzün dedi, hüzün benim üstüme giyindiğim örtümdür, bu toprakların kaderi kederime eş, şiirime perdedir. O söyledi ben dinledim, ben usulca kulağına eğildim ve sıtmaya tutulmuş bir aşk hikayesini işledim damarlarına. Bu dedim, seninle ortaklığımızdır, akdimizdir, sarsılmaz dostluğumuzun nişanesidir. Bu hikayeyi sakla bağrında, kutsal emanetindir. Aldı, kabul etti ve bana Mem u Zin'in kederini bağışladı.
Ata ruhlarıyla bağdaş kurup yad türküleri söylediğimiz her ânı hasret, adımlarımda hüzün ve huzur karındaş, bir başkadır tütsüsü burnumda tüten. Ne güzeldir seninle yeniden buluşmak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder