Gölgedeki İz

-Karanlığın sırıtkan bir edayla şiirine nazire yaptığı bir anda; ansızın kalbine vuran bir cümle, bir kelime, bir serseri hece ve hatta bir dudak mesafesi sessizlik bile değildir yeterince...

Küllerine sonsuzluk bahşedilmiş bir çift kanat edinmen için yollarında pusu kurmuş beklemektedir aşk, kaçsan da şiirdir artık geri dönsen de...

Memleket kokulu

Ah ne güzel bir pazar şarkısıdır, yayılır buğusu güne...

Leyla'dan Sonraki İlk Uyku

Keder, yavan bir yakıştırmadır 

bir sunağın nasır tutmuş elleri karşısında

hayat bu, kiminin cebinde unutulmuş çakıl taşı

kimine suya değmiş hüznü gitmelerin

bu türkü, Leyla'dan sonraki ilk uyku

aşkın zindanında parıldayan ayna

Sabahın Selası

Sabahın ilk saatleri... Bazen olur, bazen sokağın nefesinde dağıtırım içimin seslerini... Kulaklığımda hayata karışmayı teşvik eden dingin bir müzik. Güneş gözlüklerim görmek istediğim kadarına teşne, bu yüzden vazgeçilmezim... Ellerim ceplerimde, fısıltı halinde eşlik ediyorum şarkıya, önümden artık sıkça geçen UN arabasına bile kayıtsızım. Memleketin hali üzerine kısacık bir yalpalama sonrası havada yankılanan sela durduruyor beni. Eski alışkanlık, müziği durdurup duruyorum sokak ortasında. Bir başkalık var selada, seziyorum ama durmuyorum üstünde.

Git Dedimse...

Bir kapı çarpıyor, ardındaki ses boğuluyor şiddetinden.

Bir bulut çöküyor ansızın, mevsimler sapıyor güzergahından, kalbim...

Umut yakışıklı bir kavram, lakin durmuyor üstünde hayatın, yama tutmuyor.

Sürekli zorluyoruz geçeni; bir halt varmış gibi.

İnadın Türküsü

-“Hep yanılacağız. Hep yanıldığımız için acı çekeceğiz. Ama sevinçlerimizi de bu yanılgıya borçlu olacağız. Yanıldığımız sürece seveceğiz. Sonra yanıldığımızı anlayacağız ve gidip yeniden yanılacağız”
Kurguladıklarımız ayaklarımıza dolanacak; birdenbire açacak güneş, apansız yağacak bulutlardan hüzün ve susup bir köşede bekleyeceğiz olmayanı. Büyüdükçe vazgeçemediğimiz bir alışkanlık saklambaç, bir ağaç gölgesi ve sinsice yoklayan bir hatıra ve sobe...