Duana çarptığım o gün ve yelkenlerinden ruhuma üflenen rüzgâr...
Yağmur sonrası toprak buhuru nefesin...
Yok avutmuyor sözcükler ve ne kadar yavan kaçıyor geçmiş
Rüyamın gölgesindeki beddua ve cam kırıkları
hepsini toplayıp bohçama yerleştiriyorum.
Ey zaten uzak olan!
Haramdır gölgene sığdırdıklarım sana, haramdır hakkım olan
Eğer varsa bir kırıntı ruhuna bahşedilmiş kaderimden
Haramdır bil ve gözlerini son duaya indir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder