Hani bahar senden bana kârdı

Çöl uzuyor, vahanın kolları saramıyor hecelerin veznini.

 O kadar ahenksiz ki herşey, o kadar hani.

 İçimden gelmiyor demiştin ya,

içime gelmiyor bir kuşun bahara ötüşü

ve sırnaşık çiçeklerin aygın kokusu durup dururken.

Sen de durup durup geliyorsun da, bende düş yitiyor.

Şarkılar mı?

Belki...

Yaz sen herşeye rağmen, yaz artık kelimelerden aşkı

Aşk mı sensin, mevsim mi dönen yüzünü benden?

 Şiirimin gözlerine karanlık bahşeden ellerin yalan,

sen  bir bölmeden sağ kalansın,

bağrıma saklanmış türkü kadar yaralayansın.

Bir ceylan mı inerdi su içmeye dağdan?

 Ben bu türkünün mü ayaklarına dolanmışım gece vakti?

 Nedir bu sis ve bu soluk gül?
Hani bahardı ve hani bahar senden bana kârdı.