28 Ocak 2014 Salı

Dünyanın pası

Bir kadının çığlığı kalbine vurulan prangaya serzeniştir, bilmezsin bunu.
Bir adamın gözlerinden yükselen dumanın dilini çözemezsin, yoluna çıkmamışsa güvercinler...
Eni konu bir "veda"ya sığdırılmış anlamı yitik yazılar saçılmıştır zamanın her yerine; dağılırsın.
Her sabah dört nala sürülmüş atlar gibi kalbin, vurdukça kapısını yokluğun bir başka gitmek dolar içine...
Kilidi paslanmış o kapının ardında yalnızlığına mağrurluğu yakıştıran bir adamın hükmüdür aşk,
ve aşk, karşılanmamış bir yolcunun hüznüdür...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder