Eskici!

Eskici! Sabahların zehri, sokakların neşesi, benim belalı günaydın'ım! Artık sen de yoksun ama hâlâ Usta'nın sesiyle başlıyor gün ve hâlâ o "küçük deli kız" eşlik ediyor sesindeki kedere...

Dünyanın pası

Gölgem'e...

Fikrimin koridorlarında dolaşan bir gölge gibisin,
zaman kaldırmıyor seninle aramdaki ayraçları...
Uzun susmalardan, kırılgan sabahlara varıyorum;
 bir günün diğerini arattığı karanlık koridorlardan geçiyorum.