Özlemekle unutmak arasında bir yerlerde asılı kalmış gibiyim. Duyularımda bana ait olmayan, bir türlü dünyaya dair kılamadığım tuhaf şeyler var. Acının, aşkın, hüznün, mutluluğun ve bütün karışıklıkların defterini dürmüş, hayatın soframıza sunduğu her türlü sürprize peşinen amenna diyen bana bile tuhaf gelen şeyler; belki anlamsız belki geçici çokça da hikayesiz. Tam da yazmayı unuttuğum şu günlerle çakışmasını anlayamıyorum.
